Borstbeeld; een tastbare herinnering aan je borsten

Helaas worden veel vrouwen geconfronteerd met borstkanker of het BRCA1- of BRCA2-gen. Een borstamputatie of borstbesparende operatie is ontzettend ingrijpend. Het laten maken van een borstafdruk is een symbolische manier om afscheid van je borsten te nemen. Het is een stukje verwerking. Daarnaast biedt een borstafdruk een tastbare herinnering voor later. De redenen van het laten maken van een gipsafdruk van je borsten zijn uiteenlopend. De ene dame wil een blijvende herinnering van haar buste omdat haar borst(en) verwijderd moeten worden, de ander wil zichzelf of haar partner graag verrassen met een mooi borstbeeld, etc. Wat je reden ook is, schroom niet; ik help je graag!

Voor het gipsen kom ik altijd bij jou thuis. Dan kun je na het gipsen fijn onder de douche stappen. Trek een oude onderbroek en/of legging aan die vies mag worden en leg vast een grote handdoek of badjas klaar die je na het gipsen om je heen kan slaan. Ik richt mijn diensten voornamelijk op Friesland, Groningen, Drenthe, Overijssel en Noord-Holland, maar wil vanzelfsprekend ook wel verder reizen. Reiskosten worden berekend vanaf Hantum (vlakbij Dokkum, Friesland). Sommige dames kiezen ervoor om een nachtje/weekendje in Friesland te boeken. Dan kom ik bij je in je accommodatie om je buste te gipsen.

De gipsafdruk wordt gemaakt naar je eigen wens. (Klik hier voor wat voorbeelden). Er zijn vele vormen mogelijk, zo kan ik bijvoorbeeld één of beide schouders, een stukje van je hals en/of een stuk buik mee gipsen. Ook zijn er meerdere bewerkingen mogelijk, zoals het laten beschilderen of mozaïeken van de gipsafdruk. Maar ik kan de buste ook in de ruwe vorm bij je achterlaten zodat je hem in de originele staat neer kunt zetten of er zelf mee aan de slag kunt. De prijslijst van deze afdrukken kun je hier vinden. De prijzen van het nabewerken staan eronder. Tevens kunnen we vooraf foto's van je lichaam/borsten maken.

Dit is het aangrijpende en emotionele verhaal van Thea...

Jitske heeft mij gevraagd om een stukje te delen met jullie, hoe ik tot het besluit ben gekomen om mijn borsten te laten gipsen. Hoe begin je dan, om een stukje te delen wat best een groot verhaal was. In 2006 voor het eerst borstkanker. Jeetje, dit gaat niet over mij, dacht ik nog.

Maar toch..... borstbesparend geopereerd. Zes chemo's en 25 bestralingen later, dacht ik, wat een sneltrein waar ik in zit en niet even uit kan. Je wordt geleefd. Eindelijk alles verwerkt met man en kinderen. Best heftig allemaal maar we gaan er weer voor, was ons motto.

En dan 2014: shit nee niet weer!!!! Sluit mijn ogen... maar weet wel beter. Hoe leg je dit de kinderen weer uit. Kan het zelf niet eens bevatten en wil dit eigenlijk ook niet. Weer borstbesparend geopereerd maar dan aan de andere borst. Kinderen boos; waarom twee keer mama?? Ja, zeg daar maar iets op......

Hoera, geen chemo's en ook geen bestralingen. Joepie, das fijn.

Dan is het juni en er valt een brief op de deurmat van het ziekenhuis. De schrik is groot; wat is dit?? Of ik wil komen voor onderzoek, ze zijn vergeten om mij mede te delen dat als je twee keer borstkanker hebt, je erfelijk belast bent misschien. Hoezo vergeten?! Boos, verdrietig, opstandig. Gaat dit over mij...? Ja dus. Nou, ik ben onderzocht en heb het brca 1 gen. Erfelijk belast dus. Dit hield in dat ik 80% kans had om het weer te krijgen. Alles eraf en eierstokken eruit, was het advies.

Huilen, schreeuwen, brullen. Geen keus. Op zoek gegaan om afscheid te nemen van mijn borsten, mijn vrouw zijn. Jitske gebeld. Afspraak gemaakt en daar was ze. Leuke vlotte meid, die mij in mijn waarde liet, erg begripvol was, prettig en rustig. Had alle tijd en dat was fijn. Je wil niet weten in wat voor achtbaan ik zat, gevoelens waar ik mee overhoop lag, mijn verstand wat niet mee wou werken, vreselijk. Ik ben blij met mijn mozaïeken buste, heb zo afscheid kunnen nemen van iets wat altijd bij mij hoorde.

Dit is een korte weergave van mijn verhaal. Ik ben er nog lang niet maar ben goed bezig. Het heeft mij geholpen bij mijn verlies en nu om te kijken naar iets moois en puurs. Het helpt bij je verwerking van pijn en verdriet.

Groet Thea.

En hier het bijzondere en krachtige verhaal van Loes, die tevens een fotoshoot heeft laten doen:

Mijn moeder overleed aan de gevolgen van borstkanker toen ik 7 jaar oud was. Toen haar 4 zussen allemaal borstkanker/eierstokkanker kregen, zeiden de artsen dit kan nog wel eens erfelijk zijn. Op 22 jarige leeftijd wilde ik graag antwoord op de vraag ben ik dan ook erfelijk belast met het BRCA1 gen; ja of nee? Dit bleek na onderzoek bij een klinisch geneticus WEL zo te zijn. Een flinke shock!!

Na vele gesprekken met artsen en na 4,5 jaar onderzoeken voor vroegtijdige opsporing in het Antonie van Leeuwenhoek ziekenhuis heb ik dan toch besloten een preventieve borstamputatie uit te laten voeren. Wat mijn moeder door moest maken wilde ik absoluut niet. Heel machteloos en het gevoel dat je eigenlijk geen andere keus hebt. Aangezien ik inmiddels 27 ben wilde ik ook niet langer wachten.

Ik wilde heel graag mijn lichaam op een bepaalde manier vast laten leggen in de "originele staat" omdat je je in de aanloop naar de operatie maar al te goed gaat beseffen dat het echt nooit meer terug komt en dat de tijd nooit meer terug gedraaid kan worden. Ik ging op zoek naar een blijvende herinnering.

Het leek me wel wat om mijn torso te laten gipsen. Dat is toch alleen voor zwangere vrouwen?? Echt niet! Ik ben gaan zoeken op internet en kwam op de site van Jitske Monsma terecht. Dat sprak me gelijk aan! Na lang wikken en wegen heb ik haar toch gemaild voor een afspraak. Wat ben ik daar blij om! Omdat ik eigenlijk ontzettend twijfelde om een fotoshoot te laten maken van mijn borsten heb ik het toch maar gedaan. Ik dacht: straks krijg ik er spijt van, nu kan het nog! Ik voelde me er wel wat ongemakkelijk onder, wie doet dat nou, dacht ik? Half naakt op de foto. Nadat Jitske lekker bij mij thuis kwam voelde ik me al snel op mijn gemak en ben ik echt super blij toch een fotoshoot gedaan te hebben! En het resultaat mag er zijn!

Ik hoop dat ik andere vrouwen die ook in zo'n soort situatie zitten dankzij mijn verhaal kan overhalen er echt iets mee te doen. Daarnaast is het goed bij de verwerking van een preventieve borstamputatie om het na de operatie terug te willen zien wanneer je er behoefte aan hebt. Bij Jitske zijn er echt heel veel mogelijkheden en alles valt in goed overleg te bespreken dus schroom niet! Ze is echt goed in haar vak!

Hier de dankwoorden van Lies na het gipsen en mozaïeken van haar buste:

Lieve Jitske, wat ben ik blij met mijn borstbeeld.
Het is prachtig geworden, voor mij zeer dierbaar. Bedankt voor je goede meelevende en deskundige begeleiding tijdens het gipsen en het fijne overleg dat we steeds hadden over hoe het beeld moest worden! Ik raad jou aan iedereen die in dezelfde situatie zit als ik aan. Nogmaals heel, heel hartelijk bedankt! Liefs, Lies

En nog zo'n prachtige recensie waarbij ik een traantje weg moest pinken...

Het bericht krijgen dat ik borstkanker heb....ik kan het niet geloven. Opeens ben ik patiënt en wordt het ziekenhuis een te vaak bezochte plaats. Dat iemand zegt: "Neem afscheid van je borst" heeft mij op het pad gebracht van Jitske en naar mijn prachtige moederland, Friesland. Ik maak een afspraak, het kan al snel gelukkig.

Aan de tafel hebben we eerst een gesprek met een kopje thee. Wat wil ik, hoe moet het er uit zien, het voelt goed. Er is echte aandacht.

Ik smeer mijn buste in met vaseline en Jitske gaat daarna aan de slag met gips. Het droogt snel. Als het gips hard genoeg is haalt ze het voorzichtig van mijn lichaam. Het moet nu verder uitharden.

Jitske gaat de buste verder bewerken en we houden contact over materiaal. Ik kies een mooie zachte kleur verf. Vlak voor de operatie laat Jitske weten dat de buste klaar is. Omdat we nog een weekendje Ameland doen komen we toch bijna langs haar huis. We zijn blij verrast. Ik zie echt mijn buste, zij is prachtig!

Ze staat op een mooie plaats in onze slaapkamer. Mijn dochter en kleindochter hebben haar ook al gezien. De buste laten we zo puur. Fijn om deze herinnering te hebben en tastbaar, want ze nodigt uit tot aanraken. Dank je Jitske, naast het maken van de buste ben je ook een lief en mooi mens. Ik gun iedere vrouw met borstkanker jouw aandacht en passie voor een mooie afdruk van iets wat je moet missen door deze rotziekte. Het helpt mij bij het accepteren van het gemis. Ik hoop dat ik er nog heel lang naar mag kijken.

~ Fenneke